KORKU VE CESARET

 Bir Hint masalında:

Bir fare, kedi korkusu sebebiyle devamlı endişe içinde yaşamaktadır.
Büyücünün biri fareye acır ve onu bir kediye dönüştürür. Ama fare, kedi olmaktan son derece mutlu olacağı yerde bu kez de, köpekten korkmaya başlar.
Büyücü onu bir kaplana dönüştürür. Kaplan olan fare, sevineceği yerde, bu kez de avcıdan korkmaya başlar.
Büyücü bakar ki, ne yaparsa yapsın farenin korkusunu yenmeye imkan yoktur. Böylece onu tekrar eski haline dönüştürür ve der ki,
"sana yardım edemem, çünkü senin KORKUN, CİNSİNDEN değil, YÜREĞİNİN KÜÇÜKLÜĞÜNDEN kaynaklanıyor"
İnsanların da çoğu,
BÜYÜK bir YÜREK taşımadığı için KORKAR...
“SHAKESPEARE” der ki:
İnsanların çoğu düşünmekten korkar,
SORUMLULUK GETİRECEĞİ İÇİN.
Konuşmaktan korkar,
ELEŞTİRİLMEYE SEBEP OLACAĞI için.
DUYGULARINI ifade etmekten korkar,
REDDEDİLMEKTEN korktuğu için.
SEVMEKTEN korkar,
kaybetmekten korktuğu için.
SEVİLMEKTEN korkar,
kendisini sevilmeye layık görmediği için.
YAŞLANMAKTAN korkar,
gençliğinin kıymetini bilmediği için.
UNUTULMAKTAN korkar,
dünyaya iyi bir şey vermediği için.
Ve ÖLMEKTEN korkar,
ASLINDA YAŞAMAYI BİLMEDİĞİ için...
Korku, bilinci kilitler....
Cesaretin bittiği yerde esaret başlar...